ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ
ΠΑΝΟΥ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
(
ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ)
Ο Πάνος Παπαζαχαριάδης ( Παπαζάχος ), γεννήθηκε το
1943 στην όμορφη πόλη Φλώρινα της Δυτικής Μακεδονίας, [από Έλληνες πρόσφυγες
γονείς ποντιακής καταγωγής. Ο πατέρας του Παπαζαχαριάδης Θεόδωρος το γένος
Συμεωνίδη από την περιοχή του Καρς Καυκάσου, [περιοχή Γεωργίας και η μητέρα
του, Παπαζαχαριάδου Αγάπη το γένος Αθανασιάδη από την Κωνσταντινούπολη, οι
οποίοι το 1922 μετά τη Μικρασιατική καταστροφή]. ήλθαν στην Ελλάδα.
Στη Φλώρινα τελείωσε την τότε Εμπορική σχολή και
έμεινε μέχρι τα 19 του χρόνια. Μετά πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου έδωσε εξετάσεις
για καθηγητής ξένων γλωσσών. Λόγω όμως άγνοιας των λατινικών δεν πέτυχε και στα
21 του χρόνια πήγε στη Κόρινθο και κατόπιν στη Σπάρτη, όπου υπηρέτησε το
στρατιωτικό του σαν απλός τυφεκιοφόρος λόγω κοινωνικών φρονημάτων.
Μετά τη θητεία του έμεινε στον Πειραιά, <Παλιά
Κοκκινιά> που ήταν και το σπίτι της μητέρας του και όπου έμενε ο αδελφός της
με τη σύζυγο του και τα τρία παιδιά τους. Από τότε εργαζόταν περιστασιακά και
άλλαξε πολλές εργασίες και διευθύνσεις. Μετά το γάμο του έμεινε στην περιοχή
Μακρυγιάννη, στην οδό Μητσαίων 13 δίπλα ακριβώς από το μουσείο της Ακρόπολης,
όπου το 1972 γεννήθηκε ο μοναχογιός του
Θεόδωρος. Είναι διαζευγμένος με ένα γιό 45 ετών και δύο εγγονάκια, ένα αγόρι 14
και ένα κοριτσάκι 12 χρονών.
Από το 1975 μετά το διαζύγιό του έμεινε 8 χρόνια στη
Ν. Σμύρνη και από το 1983 μένει μόνος με τα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντά του, στη
Καλλιθέα όπου πρωτοεγκαταστάθηκαν ο πατέρας του και οι δικοί του.
Είναι διπλωματούχος της ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ ΡΟΔΟΥ, από την οποία
αποφοίτησε με βαθμό λίαν καλώς και διαγωγή κοσμιοτάτη. Γνωρίζει Αγγλικά,
Γερμανικά Ιταλικά Ισπανικά.
Το 1966 διορίστηκε ως διευθυντής στο ξενοδοχείο[
ΜΑΣΣΑΛΙΑ] στην Πατησίων 10, όπου και εργάστηκε επί 10 μήνες. Από αγάπη στα ταξίδια παραιτήθηκε από
ξενοδοχοϋπάλληλος, για να δώσει εξετάσεις και να πετύχει στην σχολή της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, όπου και
εργάστηκε σαν ιπτάμενος Φροντιστής επί
25 χρόνια απ’ όπου πήρε και τη σύνταξή του, ταξιδεύοντας ανά τον κόσμο,
αποκτώντας σπάνιες εμπειρίες και γνώσεις. Η ζωγραφική όμως ήταν πάντα η μεγάλη του αγάπη και
παράλληλα με τη δουλειά τον ελεύθερο χρόνο του, πολλές φορές ακόμα και μετά τα
μεσάνυχτα ζωγράφιζε τις εμπνεύσεις του. Σήμερα σαν συνταξιούχος εκτός από την
ζωγραφική, περιστασιακά ασχολείται και με την ξυλογλυπτική, την αγιογραφία, την
πηλοπλαστική, την ποίηση, την υπαρξιακή φιλοσοφία, την αστροφυσική και την
σύνθεση μουσικής μια και ως αυτοδίδακτος οργανοπαίχτης παίζει 15 διάφορα
μουσικά όργανα πνευστά, έγχορδα και κρουστά…!!!! .
Από μικρός είχε το ταλέντο στη ζωγραφική, όπου είναι
αυτοδίδακτος. Σε ηλικία 12 ετών πήρε μερικές οδηγίες και μαθήματα για τη χρήση
των χρωμάτων, από έναν ηλικιωμένο επαγγελματία Φλωρινιώτη ζωγράφο γνωστό του
πατέρα του, με το όνομα Λεωνίδας Παυλίδης, ο οποίος κατάλαβε το μεγάλο του
ταλέντο και τον ενθάρρυνε με τα μπράβο του,
και από τότε ζωγραφίζει με λάδια. Θεωρώντας αργότερα την ζωγραφική σαν
λειτούργημα, δεν την χρησιμοποίησε σαν επάγγελμα. Συνέχισε να ζωγραφίζει από
αρρωστημένη αγάπη προς τη ζωγραφική, όπου τελευταία με εκθέσεις του καθιερώθηκε
από ειδικούς και άλλους γνωστούς ζωγράφους, σαν μοναδικός καταξιωμένος δημιουργός, με 12 πρωτοποριακές τεχνοτροπίες
συμβολισμού, σε συνδυασμό μάλιστα με παράλληλη συνέκθεση έγγραφης Ομηρικής επεξηγηματικής ποίησης του κάθε έργου του, με
πολιτιστικά, κοινωνικά, οικολογικά και φιλοσοφικά μηνύματα, κυρίως σε πολλά από
τα μεγάλα κυρίως έργα του.
Το 1974 και το 1978 μετά από δύο πολύ πετυχημένες
ατομικές εκθέσεις του στον ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ
ΣΥΛΛΟΓΟ [ΠΑΡΝΑΣΣΟ], αναγνωρίζεται
από τους εδώ Έλληνες ζωγράφους και τεχνοκριτικούς της Αθήνας, σαν πρωτοποριακός
δημιουργός με τρείς τότε τεχνοτροπίες. Διαβάζοντας το βιβλίο εντυπώσεων των
φιλότεχνων και καλλιτεχνών επισκεπτών, αντιλαμβάνεσαι το τεράστιο μέγεθος των
πολύ επιτυχημένων αυτών εκθέσεών του.
Το 1975 προσκαλείται από τον Ελληνοαμερικανό συλλέκτη
και εκδότη της εφημερίδας HELLENIC NEWS στην Ν. Υόρκη αποβιώσαντα το 1979 Χάρη Στάθο, να εκθέσει την δουλειά του στην Ν.
ΥΟΡΚΗ. Εκεί με τη μεσολάβηση μιας γνωστής Ελληνοαμερικανίδας ζωγράφου με το
όνομα Ελένη Σάσεβιλ, η οποία ενθουσιάστηκε με τα έργα, του παραχωρήθηκε από την
επιτροπή κρίσεως πέντε καθηγητών ιστορικών τέχνης κατ΄ εξαίρεση, λόγω
πρωτοποριακών τεχνοτροπιών, για 10 μέρες, η γνωστή αίθουσα των διάσημων
ζωγράφων, του ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, [WESTBETH]
στο VILLAGE της Ν. ΥΟΡΚΗΣ,
όπου τον Απρίλιο του 1975 έγιναν τα εγκαίνια μιάς ατομικής του έκθεσης 92
μικρών σχετικά έργων του, με την αιγίδα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, παρουσία του
εκεί γενικού προξένου Ελλάδος Βελιάδη Κωνσταντίνου και του τότε εκεί
αποβιώσαντα διευθυντή της εταιρίας Κεσσανή Ιωάννη, καθώς και πολλών άλλων
γνωστών επισήμων και φιλότεχνων και καλλιτεχνών. Στην έκθεσή του εκτός από την
μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, γνώρισε και τους ειδικούς πάνω στην
τέχνη, γνωστούς για την αυστηρότητά τους, διεθνούς φήμης καθηγητές ιστορίας της
τέχνης του κέντρου, Τσουκαρέλι, Τορέντι,
Κλιβ, Πέτερσεν και Λιούης, οι οποίοι τον συνεχάρησαν θερμά και τον αναγνώρισαν,
σαν πρωτοποριακό ζωγράφο συμβολιστή διεθνώς με 3 τότε τεχνοτροπίες..!!!
Τα έργα του με λάδια σε μουσαμά, όπως αναφέρθηκε και
στο ελληνικό περιοδικό <ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ>, με εκδότη τον θανόντα
δημοσιογράφο Καστανά Δημήτρη, το 1976, είχαν εκτιμηθεί από τους προαναφερθέντες
ιστορικούς και τεχνοκριτικούς, με
μεγάλες για την εποχή τιμές, από $2000 μέχρι $10.000, αλλά και σαν πολύ μεγάλης πρωτοποριακής
καλλιτεχνικής αξίας.
Την εκδήλωση της έκθεσης, κάλυψε το μεγάλης
θεαματικότητας τηλεοπτικό κανάλι 7 της Νέας Υόρκης, η γνωστή εφημερίδα, New York TIMES, οι εκεί 4 ελληνικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, καθώς εφημερίδες και
περιοδικά, αφιερώνοντάς του κολακευτικότατα σχόλια, τόσο για την πρωτοποριακή
δουλειά του, όσο και για την θεματολογία που αφορούσε, όπως προαναφερθεί το
περιβάλλον και άλλα φιλοσοφικά κοινωνικά, επιστημονικά, καθώς και πολιτιστικά θέματα της Ελλάδας και όχι μόνο.
Μετά την επιτυχία των εκθέσεών του και την διεθνή
αναγνώρισή του, το τμήμα των δημοσίων σχέσεων της Ολυμπιακής του αφιέρωσε επί
δύο χρόνια τιμής ένεκεν, μια σελίδα στο περιοδικό των αεροσκαφών των
δρομολογίων μεγάλων αποστάσεων, με το όνομα (ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ), με περίληψη
του τότε βιογραφικού του, με φωτογραφία του ίδιου καθώς και 3 φωτογραφίες έργων
του, στις υπερατλαντικές προς Ν. Αφρική,
Αμερική και Αυστραλία πτήσεις του, το οποίο Έλληνες και ξένοι επιβάτες του ζητούσαν,
να το υπογράψει και να το πάρουν μαζί τους…..!!!
Το 1981 μετά από διαγωνισμό στην Ν. Υόρκη από την
εταιρεία Lithoart, μεταξύ 157 διεθνών πρωτοποριακών ζωγράφων, επιβραβεύτηκαν δικά
του έργα και εξεδόθη ένα συλλεκτικό Άλμπουμ σε 1000 τεύχη πολυτελούς παρουσίας, με 20 από τα καλλίτερα
τότε επιλεγμένα από τον ίδιο καλλιτέχνη, έργα του τα οποία και αρίθμησε και σφράγισε, αφού ζήτησαν από
τον ίδιο να τα υπογράψει. Η εταιρία τα εκτίμησε στην τιμή των $ 1000 και τα
έστειλε σε γνωστούς συλλέκτες σε πολλά
μέρη του κόσμου, με σκοπό να γίνει γνωστό το έργο του, που έχει πρωτοποριακό
αλλά και εκπαιδευτικό χαρακτήρα.
Επίσης πολλά περιοδικά και
εφημερίδες, ελληνικά και ξένα μεταξύ των οποίων και το διεθνές περιοδικό ΤΙΜΕ,
το οποίο εκδόθηκε το 1978 για πρώτη φορά στην Ελλάδα, του αφιέρωσε δύο σελίδες
κριτικής περιγραφής από τον Τομας Κράιστ, ενώ το εξώφυλλό του φιλοτεχνήθηκε με
δικό του έργο. Επίσης το 1975 στην Ν. ΥΟΡΚΗ, η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα ΝEW YORK POST δημοσίευσε, συνέντευξη του εκεί γνωστού για
την αυστηρότητα του, τεχνοκριτικού William Cooper
με πολύ κολακευτικά σχόλια, παρουσιάζοντας τον, σαν έναν από τους ελάχιστους
καταξιωμένους παγκόσμια συμβολιστές ζωγράφους, στον κόσμο της πραγματικής
σύγχρονης τέχνης.
Την ίδια χρονιά τον κάλεσαν γνωστοί Αμερικανοί
συλλέκτες και εξέθεσε τα έργα του παρουσία των εκεί Γεν, Προξένων και του διευθυντού της Ολυμπιακής, στο ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ, το
ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΊΣΚΟ και ΣΙΚΑΓΟ και πάλι με
μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, ενώ τόσο ελληνικά όσο και τοπικά
μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν για τις εκθέσεις του πολύ κολακευτικά…
Επίσης το 1978 τα Γενικά προξενεία της Μελβούρνης και του Σύδνεϋ,
τον κάλεσαν και του οργάνωσαν με μεγάλη επισημότητα εκθέσεις, όπως στο
πανέμορφο κλασικό κτίριο της τράπεζας Αυστραλίας και Ν. Ζηλανδίας, το οποίο μετετράπη σε αίθουσα τέχνης με την
αιγίδα της διεύθυνσης των εκεί γραφείων της ολυμπιακής, παρουσία του Υπουργού μετανάστευσης Κρόσμπυ,
των εκεί τότε διευθυντών της Κορδάτου και Ιωαννίδη των εκεί τότε γενικών
προξένων Ελλάδος Λυμπερόπουλου και προξένου του Σύδνεϋ Κωνσταντή, ο οποίος
μάλιστα τον κάλεσε και του οργάνωσε άλλη μια έκθεση έργων του στο τότε
καινούριο ελληνικό προξενείο, όπου η επιτυχία τους όπως ανέφεραν οι εκεί
εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, έγινε πολιτιστική γέφυρα και ένωσε
πολιτιστικά την Αυστραλία με την μητέρα Ελλάδα. Υπάρχουν και σχετικές
δημοσιεύσεις των εκεί ξένων και ελληνικών εφημερίδων.
Η εθνική μάλιστα τηλεόραση της Αυστραλίας και άλλα μέσα ενημέρωσης
ελληνικά και ξένα, του αφιέρωσαν συνεντεύξεις και κολακευτικότατα σχόλια, ενώ
οι πίνακές του αγοράστηκαν από φιλότεχνους, σε πολύ υψηλές για την εποχή τιμές.
Έχει εκθέσει επίσης και πάλι έργα του το 1978 στην Αθήνα [Παρνασσό] τον
Πειραιά 1980 [πνευματικό κέντρο του Δήμου] και στο Παρίσι, το Βερολίνο και το
Τόκυο αριθμημένες μηχανικές λιθογραφίες του, με επίσης μεγάλη εμπορική
επιτυχία για τις οποίες εκθέσεις, έχουν γράψει κολακευτικότατα σχόλια, οι
τεχνοκριτικοί, κ.κ. Βάσος Κουντουρίδης,
Κoυμπέτσος Κώστας. Ν.Τσιριγκούλης, Μ. Καραβία, Χ.
Αντωνιάδου, Μ. Πολίτου και Σ. Λιναρδάτος,
Γ. Πηλιχός, Γιάννης Ξανθούλης, Μπουσμπουρέλης
Χάρης. Επίσης ο γνωστός ιστορικός τέχνης και τεχνοκριτικός συγγραφέας
βιβλίων τέχνης, κ. Λυδάκης Στέλιος, ο οποίος μάλιστα αν και νεαρός τότε ο
ζωγράφος, τον έκρινε σαν άξιο και τον έβαλε στο λεξικό τον Ελλήνων ζωγράφων των
εκδόσεων ΜΕΛΙΣΣΑ. Τον επισπεύστηκε
δε και στο στούντιο του που είχε στην Ν. Σμύρνη και όταν είδε μερικά από τα
μεγάλα έργα του, του είπε ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να γράψει ένα βιβλίο για
τη ζωή του, με όλα του τα έργα και τις εντυπώσεις των επισκεπτών των εκθέσεών
του και θα το εκδώσει μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες. Τον ενεθάρρυνε μάλιστα να
συνεχίσει την σπουδαία του δημιουργία, λέγοντάς ότι κάποια μέρα θα τιμήσει την
Ελλάδα διεθνώς το χώρο της τέχνης..!!!!!!
Στο προσωπικό του λεύκωμα εντυπώσεων των εκθέσεών του,
έχουν αναφερθεί τιμητικά, επίσης οι γνωστοί Έλληνες ζωγράφοι Δ. Καλαμάρας, Μηναριτζόγλου Μιχάλης, Τάκης
Παρλαβάντζας, Πέτρος Ζουμπουλάκης, Δασκαλάκης Βαγγέλης, Βρανά Γιούλη,
Διακοβασίλη Νίνα, Κονδύλη Φώφη, Μαρία Σαρρή, Καστέλλη Χάρις, Χρήστος
Κορναράκης, Γκρέγορ Μάικ, Μαρία Καλογήρου, Εύα Πελεκίδου, Βακιρτζής Γιάννης,
Μαίρη Ανδρουτσοπούλου, Κρυσταλλία Σαντά, Μάνος Καραβίτης, Στέλλα Εξάρχου,
Γιάννης Σαραλής, Π. Αργύρης, Φανή Οιχαλιώτη, Φωτεινή Αργυρού, Σοφία Καλογήρου, κλπ. Επίσης έχει λάβει μέρος σε 18 ομαδικές
εκθέσεις στην Ελλάδα και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία τιμητικές πλακέτες και
επαίνους από τον Σύλλογο Φλωρινιωτών της Αθήνας, από τον Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων, από τον Σύνδεσμο συνταξιούχων των αεροπορικών
εταιρειών, τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών Λόγου και
Επιστημών Ελλάδος και ειδικό μετάλλιο από το Πολιτιστικό κέντρο της Ολυμπιακής
Αεροπορίας. Τον έχουν ξεχωρίσει από την επιτροπή διασημοτήτων και τον
συμπεριέλαβαν στο βιβλίο who is who, Διαθέτει ένα γεμάτο άλβουμ με αποκόμματα
κολακευτικών δημοσιεύσεων, τις οποίες συμβουλεύτηκα και έγραψα αυτό το
βιογραφικό…..
Πολλά από τα μεγάλων διαστάσεων έργα του όπως
προαναφέρθηκε, τα συνδυάζει, με μια πολύ πετυχημένη κατανοητή δική του Ιωνική
αλλά και έμμετρη μηνυματική ποίηση, σαν κωδικό ερμηνείας των πολύπλοκων
συμβολικών ζωγραφικών του συνθέσεων, με κοινωνικοφιλοσοφικά μηνύματα, προς όλες
τις κατευθύνσεις για σύγχρονο
προβληματισμό, με σκοπό τον προβληματισμό των φιλότεχνων για πνευματική αναβάθμιση και γνώσεις κυρίως των
νέων, που κάνουν όνειρα για μια καλλίτερη ζωή για το τι σημαίνει τέχνη και να
την αγαπήσουν. Να μάθουν επίσης τι σημαίνει να βλέπουν και να απολαμβάνουν έργα τέχνης που
διαβάζονται.
Τα περισσότερα από τα αριστουργηματικά έργα του κυρίως μεγάλων διαστάσεων, δυστυχώς
δεν έχουν εκτεθεί ακόμη, διότι δεν βρέθηκε ακόμη ο κατάλληλος μεγάλος χώρος,
όπως εκείνος τον θέλει για να τα εκθέσει.!!! Θα ήθελα να αναφερθώ στο ιδιόμορφο
αλλά και ιδιοφυή του χαρακτήρα Πάνου Παπαζάχου, αν και του έγιναν πολλές
προτάσεις και κυρίως μία πολύ σπουδαία από τον θανόντα το 2017 δημοσιογράφο
Στάθη Ευσταθιάδη, ανταποκριτή του Βήματος στην Ν. Ύόρκη, του οποίου αρνήθηκε
την πρόταση, να στείλει έργα του που ζητήθηκαν, από τον γνωστό γκαλερίστα DAVID ZWIRNER στο Soho της Ν. Υόρκης, να τον κάνει πολύ γνωστό στους εκεί καλλιτεχνικούς
κύκλους, με πιθανότητα να μπουν στο παγκόσμια γνωστό μουσείο METROPOLITAN της Ν. Υόρκης. Του ανέφερε μάλιστα ότι δε θέλει πλέον να πουλήσει
έργα του κυρίως αυτά των μεγάλων
σχετικά διαστάσεων καθώς και με τη φιλοσοφική ιδιόμορφη θέση να μη γίνει πολύ γνωστός σαν όνομα, πιστεύοντας,
ότι θα στερηθεί την ελευθερία του, εάν αρχίσουν και τον ενοχλούν δημοσιογράφοι και διάφοροι άλλοι
έμποροι της τέχνης. Άλλωστε τα έργα μου είπε θέλω να μείνουν στην Ελλάδα που
γεννήθηκα και υπεραγαπώ….!!!!!
Αρνήθηκε μάλιστα να τηλεφωνήσει ακόμη και στον γνωστό
έμπορο Αλέξανδρο Ιόλα, τον οποίο συνάντησε λίγο πριν αποβιώσει, σε ταξίδι του
από την Ν. Υόρκη-Αθήνα και ο οποίος, όταν είδε τα 3 έργα του και διάβασε το
περιληπτικό βιογραφικό του προαναφερθέντος περιοδικού του αεροπλάνου,
ενθουσιάστηκε και όταν συναντήθηκαν χάρηκε πολύ, του έδωσε μάλιστα το ιδιαίτερο
τηλέφωνό του, λέγοντάς του να του
τηλεφωνήσει την επομένη μέρα, να πάει να τον δει στο στούντιο του. Του είπε
μάλιστα ότι μπορεί να τον κάνει πρώτο παγκόσμιο όνομα καθώς και ότι εκείνος
είχε κάνει γνωστούς, τον Τσαρούχη τον Φασιανό, τον ΓαΪτη, τον Γουώρχολτ και
άλλους. κάτι που για τους λόγους που προανέφερα δεν ενδιαφέρθηκε….!!!!
Μέχρι σήμερα οι πρώην πρυτάνεις και καθηγητές Ιστορίας
της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ του Ωκλαντ της Καλιφόρνια,
Ελληνοαμερικανοί Kρητικής καταγωγής, Τσογκανάκης Νίκος, καθώς
και ο Βηχάκης Γεώργιος οι οποίοι το 2014 σε ηλικία 92 ο πρώτος και το
2015 σε ηλικία 94 ετών ο δεύτερος, απεβίωσαν, τον είχαν θέσει επί 40 χρόνια υπό
την προστασία τους, θεωρώντας τον σαν τον μοναδικό ζωγράφο στον κόσμο του
συμβολισμού, με 14 σήμερα παγκόσμια πρωτοποριακές τεχνοτροπίες. Έργα του
υπάρχουν στη Πινακοθήκη του Σαν Φρανσίσκο και της Μελβούρνης Αυστραλίας.
Όπως μου ανέφερε σε πολλά από τα ταξίδια του συνάντησε
και γνώρισε γνωστές θρησκευτικές, πολιτικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες,
όπως τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα, τον αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας,
τον τότε αρχιεπίσκοπο αγίων τόπων, τον αρχιεπίσκοπο Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβο, τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και
πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, τον γνωστό αρχαιολόγο Ανδρόνικο, τον σκηνοθέτη Ζυλ
Ντασέν, τον αδικοχαμένο, Θόδωρο Αγγελόπουλο τον Πρόεδρο της Ε.Ρ.Ε Παπάγο, τον Κωνσταντίνο
Καραμανλή. τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Παπανδρέου Ανδρέα, τον Σημίτη Κωνσταντίνο, τον
πρόεδρο του Κ.Κ.Ε. Φλωράκη καθώς και
πολλούς υπουργούς. Γνώρισε επίσης την γυναίκα του Κένεντυ όταν παντρεύτηκε τον
Ωνάση, τους γνωστούς ηθοποιούς Σοφία Λόρεν, Τζίνα Λολομπριγκίτα, Συλβάνα
Παμπανίνη, Συλβάνα Μάγκανο, την Γκρέης Κέλλυ, την Μπριζίτ Μπαρντό, τον Τέλη
Σαββάλας, την Τζόαν Κόλινς, τον Μαικ Ντάγκλας, την Μαρία Κάλλας, την Νάνα
Μούσχουρη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Μοσχολιού, τον Τζίμη Μακούλη, το τρίο Μπελκάντο
και πολλούς άλλους Έλληνες και ξένους
καλλιτέχνες, με τους οποίους είχε την ευκαιρία να μιλήσει σαν καλλιτέχνης μαζί
τους για θέματα καλλιτεχνικής δημιουργίας και τον λάθος τρόπο εξέλιξης της
τέχνης και όλοι είχαν συμφωνήσει μαζί του…!!!!
Σε κάποιο από τα ταξίδια του από την Ν. Υόρκη προς
Αθήνα, έτυχε να συναντήσει την σπουδαία
μας Μαρία Κάλλας, η οποία
όταν διάβασε το μικρό βιογραφικό του και είδε τις τρεις φωτογραφίες έργων
του, στο τότε προαναφερθέν περιοδικό των πτήσεων εξωτερικού, χάρηκε πολύ
λέγοντάς ότι της αρέσει ιδιαίτερα η ζωγραφική του συμβολισμού και ιδίως όταν είναι καθαρές εμπνεύσεις όπως οι
δικές του. Το ανέφερε μάλιστα άμεσα στον Ωνάση, με τον οποίο ήταν πολύ φίλοι,
και εκείνος τον ειδοποίησε μόλις
μπορέσει να τον επισκεφθεί στο γραφείο του να τον γνωρίσει. Έτσι στη συνάντηση
μαζί του κατά την οποία έδειξε ότι και εκείνος αγαπούσε την τέχνη και ειδικά
του συμβολισμού που είναι σπάνια και ότι
και ο ίδιος, ήταν συλλέκτης έργων τέχνης.
Στη συνομιλία δε που είχε μαζί του με βάσει το
βιογραφικό του, από την δημοσίευση στο προαναφερθέν περιοδικό του αεροπλάνου,
αλλά και άλλες φωτογραφίες έργων που του έδειξε, καθώς και αναφορές διάφορων
περιοδικών και εφημερίδων για τις καλλιτεχνικές επιτυχίες του, του είπε ότι
αισθάνεται την ανάγκη, να του πει πως είναι τιμή για τον ίδιο και την ολυμπιακή
που τον έχει υπάλληλό της.
Εκεί μάλιστα στο γραφείο του, του ανέφερε
εμπιστευτικά, ότι είχε στα άμεσα σχέδιά του να δημιουργήσει στο παλιό ανατολικό
αεροδρόμιο, ένα ξενοδοχείο για τους διερχόμενους επιβάτες καθώς και έναν
πολιτιστικό χώρο με μία Πινακοθήκη. Του έκανε δε συγχρόνως πρόταση να αγοράσει τα έργα του σε συμβολική τιμή μια
και σίγουρα είναι ανεκτίμητα και να τα βάλει, σε μια ξεχωριστή αίθουσα της
Πινακοθήκης, με το όνομά του καλλιτέχνη προβάλλοντας τον, σαν μοναδικό
καλλιτέχνη στον κόσμο με έργα τέχνης,
με 9 τότε πρωτοποριακές τεχνοτροπίες και
με σκοπό κάθε χρόνο να οργανώνει διεθνείς ατομικές εκθέσεις του, για να
διδάσκει σε όλο τον κόσμο, την παγκόσμια παρουσία της πραγματικής ελληνικής
σύγχρονης εικαστικής τέχνης, που στέλνει μηνύματα οικολογικά και φιλοσοφικά σε
όλο τον κόσμο.
Δέχτηκε με ενθουσιασμό την τόσο σπουδαία πρόταση του,
αλλά δυστυχώς ο πρόωρος θάνατός του μετά την απώλεια του γιού του Αλέξανδρου,
[τον οποίο γνώρισε και ο ίδιος προσωπικά], ματαίωσε κάθε μελλοντικό του σχέδιο.
Tο 1982 ταξιδεύοντας από Παρίσι προς Αθήνα συνάντησε και την διεθνή
μας τραγουδίστρια Νανά Μούσχουρη, η οποία είχε διαβάσει στο περιοδικό του αεροσκάφους
την αφιέρωση του βιογραφικού του με μερικά έργα του και ζήτησε να τον δει. Στη
συζήτηση που είχαν, του αποκάλυψε, ότι κι εκείνη επρόκειτο να ακολουθήσει την
τέχνη της ζωγραφικής, έχοντας ταλέντο στις προσωπογραφίες, αλλά τυχαία ο Μάνος
Χατζηδάκης, την άκουσε να τραγουδάει σε κάποιο κέντρο του άρεσε η φωνή της και
της πρότεινε να γυρίσει ένα δίσκο με δική του μουσική. Έτσι άνοιξε ο δρόμος της
προς το τραγούδι, όπου όπως όλοι γνωρίζουμε έγινε παγκόσμια γνωστό όνομα.
Βλέποντας και διαβάζοντας το ως άνω περιοδικό, του
ζήτησε να δει και μερικές άλλες φωτογραφίες έργων του, γιατί ο συμβολισμός ήταν
η αγάπη της, και τον θεωρούσε σαν τη δυσκολότερη μορφή της τέχνης. Της έδειξε
μερικά έργα του σε φωτογραφίες και ενθουσιασμένη του ζήτησε να τις κρατήσει για
να τις δείξει στην Ελληνική πρεσβεία, ώστε να του οργανώσουν μια έκθεση στο
κέντρο σύγχρονης τέχνης το γνωστό πολιτιστικό κέντρο του Πομπιντού. Του έδωσε
και το τηλέφωνό της για να επικοινωνήσει μαζί της.
Δέχτηκε με χαρά την πρότασή της αλλά δυστυχώς εκείνες τις μέρες, διάβασε σε κάποια
εφημερίδα, ότι είχε προβλήματα οικογενειακά και επήλθε ο χωρισμός της με σύζυγό
της, που ήραν ο ένας από τους τρεις τραγουδιστές του Tρίο
Ατενέ. Έτσι δεν θέλησε να την ενοχλήσει και η συνάντησή τους ματαιώθηκε. Η
αμέλειά του να της τηλεφωνήσει έστω και αργότερα, του στέρησε την ευκαιρία να
εκθέσει στο τόσο σπουδαίο κέντρο Πολιτισμού.
Επίσης σε κάποιο από τα ταξίδια του το 1983 γνώρισε
τον σπουδαιότερο και ίσως μεγαλύτερο εφοπλιστή της Ελλάδος, σπουδαγμένο
καπετάνιο σε ειδική Σχολή στην Ν. Υόρκη, ένα σχετικά νέο και εξαίρετο άνθρωπο
οικολόγο επιχειρηματία και δυστυχώς αποβιώσαντα εφοπλιστή τον Γεώργιο Λιβανό, ο
οποίος ταξιδεύοντας από Ν. Υόρκη προς
Αθήνα και διαβάζοντας, στο προαναφερθέν προσφερόμενο στους επιβάτες περιοδικό
του αεροσκάφους, με τίτλο τότε, [ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ
ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ και τελευταία πριν τη διάλυση
της Ολυμπιακής με τον όνομα [ΠΝΟΗ], την προαναφερθείσα περίληψη του
βιογραφικού του, ζήτησε από μια
αεροσυνοδό να τον προσκαλέσει στην Α’ θέση, όπου καθόταν να τον γνωρίσει.
Μετά τη γνωριμία τους, για την οποία χάρηκε ιδιαίτερα,
τον παρακάλεσε να τον συμβουλέψει, σαν καλλιτέχνης που ασχολείται με το
περιβάλλον, για την υλοποίηση μιας ιδέας του, με σκοπό την ίδρυση μιας διεθνούς
ένωσης, για την προστασία της θάλασσας του Μεσογειακού κυρίως περιβάλλοντος.
Του ζήτησε μάλιστα, να συναντηθούν την επομένη μέρα στα γραφεία του στον
Πειραιά, κάτι που έγινε και μετά από ένα εποικοδομητικό διάλογο μαζί του,
ανταλλάσσοντας ιδέες για τον τρόπο προστασίας του περιβάλλοντος, συμφώνησαν για
την δημιουργία αυτής της ένωσης με το όνομα HELMEPA,
η οποία θα είχε σκοπό την εγγραφή όλων των εφοπλιστών της Ελλάδος, που θα
συμφωνούσαν στην προμήθεια ειδικών φίλτρων σε όλα τα πλοία τους, ώστε να
καθαρίζουν τα λάδια και να μη ρίχνουν πετρέλαιο και άλλα υπολείμματα στη θάλασσα. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης να
πληρώνουν για κάθε παράβαση, τότε ένα πρόστιμο των $ 10.000. Σήμερα πληρώνουν
100.000 ευρώ.
Σύντομα δημιουργήθηκε η προαναφερθείσα ένωση την
οποία και εγκαινιάσανε παρουσία πολλών
Ελλήνων και ξένων επισήμων προέδρων οικολογικών οργανώσεων και εφοπλιστών, στο
τεράστιο ισόγειο του μεγάρου της εταιρίας CΕRΕS στη λεωφόρο
Ποσειδώνος 66 στον Πειραιά. Τον παρακάλεσε δε να
φέρει μερικούς πίνακές του να στολίσουνε
το χώρο. Έτσι δέχτηκε, μετέφερε και τοποθέτησε στους γύρω τοίχους του
τεράστιου ισογείου χώρου των γραφείων του κτιρίου 7 πίνακες του, με καθαρά
οικολογικό χαρακτήρα και επεξηγηματική ποίηση για τον κάθε πίνακα με το θετικό του μήνυμα. Τον έγραψε δε στα
ιδρυτικά μέλη της ένωσης με το όνομα [ HELMEPA ] ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. Ήταν δε και είναι ακόμη το μόνο επίτιμο μέλος, χωρίς να είναι
εφοπλιστής ο ίδιος αλλά ως ιδρυτικό μέλος…!!!
Ένα χρόνο πριν ο εφοπλιστής αποβιώσει, τον κάλεσε στο
γραφείο του και τον ρώτησε εάν θα δεχόταν να του δημιουργήσει μια προσωπική
πινακοθήκη, με τα οικολογικά έργα του και το
όνομα του, με προϋπόθεση μετά από ενημέρωση κάποιου γνωστού
τεχνοκριτικού, να αγοράσει σε πολύ υψηλές για την εποχή τιμές τα συμβολικά
οικολογικά έργα του, που εξέθεσε στην προαναφερθείσα έκθεση της HELMEPA, < Ποσειδώνος 69>, ώστε να παραμείνουν εκεί μόνιμα και τα
υπόλοιπα να τα εκθέσει στην Πινακοθήκη,
που θα δημιουργούσε με το όνομα [ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΕΡΓΩΝ ΠΑΝΟΥ ΠΑΠΑΖΑΧΟΥ], στο σημείο που
θα πρότεινε και θα του υποδείκνυε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Του είπε μάλιστα να βρει ο ίδιος, κάποιο μεγάλο γύρω
στα 1000 τ.μ. να είναι προσβάσιμος από
μέσα μεταφοράς χώρο, ώστε να χωρέσουν με άνεση οι τότε 100 περίπου μεγάλοι
σχετικά πίνακές του, με τις προαναφερθείσες 9 τότε πρωτοποριακές του τεχνοτροπίες. Ο καλλιτέχνης δέχτηκε και
από την επομένη ανέθεσε σε δύο μεσίτες να βρουν τον ως άνω χώρο στη περιοχή
Καλλιθέας, Ν. Σμύρνης και Π. Φαλήρου, πλησίον της λεωφόρου Συγγρού, δυστυχώς
χωρίς αποτέλεσμα. Ατυχώς όμως και εκείνος έφυγε από κοντά μας σχετικά νωρίς,
πριν ολοκληρωθεί η επιθυμία τόσο η δική
του όσο και το όνειρο του καλλιτέχνη, να δημιουργήσει μια ιδιωτική πρωτοποριακή
Πινακοθήκη για τα συμβολικά έργα του. Ο τότε δημοσιογράφος του Βήματος Λιναρδάτος
που ασχολείτο με περιγραφές της τέχνης,
ανέφερε ότι τα έργα του θα είναι μια μοναδική σύγχρονη αναγέννηση, κάτι που
έγραψαν και μερικοί καλλιτέχνες στο βιβλίο εντυπώσεων.
Το ίδιο συνέβη
και με τον επίσης γνωστό
εφοπλιστή και κατόπιν πρόεδρο της HEL.ME.PA Κωνσταντακόπουλο Βασίλη, ο οποίος ήταν θαυμαστής των έργων του.
Του πρότεινε το ίδιο ακριβώς με τον ιδρυτή της Γιώργο Λιβανό, να βρει κατάλληλη
αίθουσα να δημιουργήσει Πινακοθήκη για τα έργα του, λέγοντάς του ότι θα έκανε
συχνά εκδηλώσεις και εκθέσεις, να δείξει τα πρωτοποριακά συμβολικά του έργα, σε
καλεσμένους γνωστούς του συλλέκτες και φιλότεχνους επιχειρηματίες από την
Ελλάδα και γενικά απ΄ όλο τον κόσμο, για να προβάλλει την σύγχρονη Ελληνική
τέχνη, με τις φιλοσοφημένες και οικολογικές και όχι μόνο τεχνοτροπίες, και γενικά την Ελλάδα του πολιτισμού. Άλλη μια
φορά στάθηκε και πάλι άτυχος μη βρίσκοντας κατάλληλο χώρο. Έτσι εδώ και 4
χρόνια μας άφησε κι εκείνος πριν προλάβει να πραγματοποιήσει την επιθυμία του…..!!!
Εκείνο όμως που ήταν πραγματικά μεγάλη ατυχία του
καλλιτέχνη, ήταν η συνάντησή σου με την σπουδαία καλλιτέχνη και μοναδική Υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας τη Μελίνα
Μερκούρη, την οποία συνάντησε σ ένα ταξίδι του ως επιβάτης για το Παρίσι,
όπου πήγαινε και η ίδια με τον σύζυγό της Ζυλ
Ντασέν, 3 μήνες πριν μας αφήσει για το μεγάλο ταξίδι της……!!!!!
Δέκα τέσσερα χρόνια πριν, σε κάποιο προηγούμενο ταξίδι της προς Ν.
Υόρκη, ο πρώην πρύτανης και ιστορικός τέχνης στο Μπέρκλεϋ του Ωκλαντ της
Καλιφόρνια, ελληνοαμερικανικής καταγωγής, Βηχάκης Γεώργιος, είχε συνταξιδέψει
με την Μελίνα και μίλησε μαζί της αναφέροντάς της, πως προσωπικά πιστεύει σαν
ειδικός στην τέχνη, ότι για τον ίδιο και όχι μόνο, στην Ελλάδα υπάρχει ο
μεγαλύτερος Έλληνας συμβολιστής πρωτοποριακός ζωγράφος, φαινόμενο στον κόσμο
της πραγματικής σύγχρονης τέχνης, με 10 τότε πρωτοποριακές τεχνοτροπίες, με
οικολογικά, φιλοσοφικά, κοινωνικά καθώς και διδακτικής αστροφυσικής, με
μηνύματα θετικού προβληματισμού και πνευματικής αναβάθμισης, ο όποιος επίσης
είναι και ποιητής, συγγραφέας, γλύπτης, αυτοδίδακτος μουσικός << παίζει
15 μουσικά όργανα>> συνθέτει μουσική πάνω σε δικούς του στίχους,
ασχολούμενος ερασιτεχνικά και με την αστροφυσική, πρώην ιπτάμενος φροντιστής
της Ολυμπιακής, με το καλλιτεχνικό όνομα Πάνος Παπαζάχος, τον οποίο, θα έπρεπε
να προστατεύσει η πολιτεία μια και όπως αναφέρουν ειδικοί, αποτελεί όχι μόνο πολιτισμικό αλλά και οικονομικό
εθνικό κεφάλαιο για την Ελλάδα….!!!
Συγχρόνως της έδειξε ένα από τα προαναφερθέντα καλλιτεχνικά
συλλεκτικά προσωπικά λευκώματα με 20
έργα του και εκείνη ενθουσιάστηκε τόσο, που τον παρακάλεσε να πει στον
καλλιτέχνη να πάει να τη βρει στο
Υπουργείο Πολιτισμού. Εκείνος όμως καθυστέρησε να πάει για ένα διάστημα, λόγω
οικογενειακών υποχρεώσεων και προβλημάτων…
Έτσι όταν ταξιδεύοντας ως επιβάτης τυχαία σε εκδρομή
του πολιτιστικού κέντρου της Ολυμπιακής σε πτήση προς Παρίσι- Λονδίνο τη
συνάντησε την πλησίασε και της είπε ποιος είναι, αναφέροντας της και για το
συλλεκτικό άλμπουμ του που προανέφερα. Της είπε μάλιστα ότι ο
ιστορικός τέχνης καθηγητής και πρώην πρύτανης στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ στο
Ωκλαντ της Καλιφόρνια, Γιώργος Βηχάκης, του ανέφερε τηλεφωνικά για τη συνάντησή τους και το ότι η ίδια του
ζήτησε να πάει να τη βρει. Εκείνη ακούγοντας το όνομά του,
ενθουσιάστηκε λέγοντας, ότι πραγματικά μίλησε με τον κ. Βηχάκη και είδε και το
άλμπουμ που της έδειξε και γνωρίζει αρκετά για τα έργα του. Τον ρώτησε δε αν
έχει μαζί του κάποιο άλμπουμ να της
προσφέρει. Ευτυχώς είχε δύο τεύχη μαζί του και της χάρισε το ένα με
αφιέρωση, που του ζήτησε η ίδια. Του είπε μάλιστα, όταν επέστρεφε μετά 10 μέρες
στην Αθήνα, θα επιθυμούσε να πάει να τη βρει στο Υπουργείο και να συζητήσουν
για τη διοργάνωση μιας αναδρομικής έκθεσής του, με τις 9 τότε τεχνοτροπίες στην
Εθνική Πινακοθήκη, και να καλέσει
και επισήμους απ΄ όλο τον κόσμο να παρευρεθούν στα εγκαίνια. Θα προτείνω του είπε επίσης, να αγοραστούν
τα έργα σας σε συμβολική τιμή και να δημιουργηθεί μια αίθουσα με το όνομά σας
στο Μουσείο σύγχρονης τέχνης, που χτίζεται στη περιοχή του Φιξ.
Εκείνος όμως από ευαισθησία βλέποντάς την πολύ αδύνατη
και σε πολύ άσχημη εμφανισιακά κατάσταση, δεν πήγε να τη συναντήσει, φοβούμενος
ότι θα την ενοχλήσει και δυστυχώς μετά τρεις μήνες, όταν τελικά μετά από
παρότρυνση φίλου του ζωγράφου, αποφάσισε να πάει να τη δει, του είπαν ότι
εκείνη την ημέρα είχε φύγει για Νέα Υόρκη και μετά ένα μήνα, επέστρεψε από την
Αμερική με το γνωστό δυστυχώς γεγονός της απώλειας της…
Ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του δημοσιογραφικού
οργανισμού Χ. Λαμπράκης Α.Ε. σε
συνάντηση μαζί του, ταξιδεύοντας από Ν. Υόρκη προς Αθήνα ένα μήνα πριν τον
θάνατό του, όταν σε ένα ταξίδι του από Ν. Υόρκη Αθήνα, είδε και διάβασε το
γνωστό περιοδικό του αεροπλάνου και συζητώντας μαζί του, τον κάλεσε να πάει να
συζητήσουν, για την έκδοση ενός
συλλεκτικού βιβλίου με τη περιγραφή της ζωής του και με όλα τα έργα του ώστε να
το κυκλοφορήσει μεταφρασμένο σε όλες τις γλώσσες.
Όμως και πάλι δεν πήγε γιατί ήταν πάντα εναντίον της
μεγάλης δημοσιότητας, που όπως προανέφερα την θεωρούσε σαν κατάχρηση της
ελευθερίας του…!!!!
Ο ίδιος εν τω μεταξύ όπως προανέφερα μετά από τις εκθέσεις του, έχει τιμηθεί με
αρκετά μετάλλια και πλακέτες, από καλλιτεχνικούς συλλόγους και Δήμους, τόσο στο
εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Είναι
καλλιτεχνικός επιμελητής του συνδέσμου
Συνταξιούχων της επικουρικής ασφάλισης των αεροπορικών εταιριών με 11860
περίπου μέλη.
Είναι μέλος
του ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ, στο οποίο υπήρξε και μέλος της
επιτροπής ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ με 5598
μέλη.
Είναι ιδρυτικό στέλεχος και καλλιτεχνικός επιμελητής
του Πολιτιστικού Κέντρου της Ολυμπιακής
ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ. με 3180 μέλη.
Είναι μαζί με τον θανόντα εφοπλιστή Λιβανό Γεώργιο ιδρυτικό και ενεργό μέλος, της
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
με το όνομα ΕΛ.Μ.Ε.Π.Α. με 351 μέλη εφοπλιστές
Είναι επίσης από το 1997 μέλος της National Geografic,
καθώς και ερασιτέχνης αστροφυσικός….!!!!
Επίσης είναι καλλιτεχνικά συμβουλευτικό μέλος, στον
Ιστορικό Σύλλογο Ποντίων της Καλλιθέας ΑΡΓΟΝΑΥΤΑΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ. με 2032 μέλη καθώς και μέλος του
Συλλόγου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ….
Είναι ιδρυτής από τον Φεβρουάριο 2006 του Ομίλου για την UNESCO TEXNΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΕΛΛΑΔΟΣ με 657 αξιόλογα μέλη
σήμερα. και από το 2008 και επίτιμος πρόεδρος του Ομίλου.
Άλλα ενδιαφέροντά του εξακολουθούν να είναι η ποίηση,
στιχουργική για την οποία εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του. Έχει σχεδόν τελειώσει
και το τρίτο με στιχουργημένη ποίηση και
ελπίζει μέχρι τον Απρίλη του 2018, να
το εκδώσει και να το παρουσιάσει μέσω
κάποιας γνωστής εφημερίδας Εντός του
ιδίου μηνός ελπίζει ότι θα έχει
τελειώσει και εκδώσει και το τέταρτο
βιβλίο του με τίτλο ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ [ΑΠΟ ΠΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΟΥ] με ένα μικρό
βιογραφικό για τα παιδικά του χρόνια. Θα περιέχει επίσης αποφθέγματα ζωής
και γνώσεις ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ, με την οποία
ασχολείται επίσης από τα νεανικά του χρόνια με ποιητικούς επίσης ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ. ΠΟΙΗΣΗ, Η
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ τίτλο
Υπαρξιακή φιλοσοφία, ΠΟΙΗΣΗ, ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΖΩΗΣ καθώς και έργα τέχνης, κτλ.
το οποίο μετά την περιγραφή του προσωπικά θεωρώ ότι θα είναι μοναδικό στο είδος
του διεθνώς. Ελπίζει παράλληλα με έκθεση
έργων του με θέματα 4 τεχνοτροπίες τις αστροφυσικής, να το παρουσιάσει στο χώρο του πολύ σπουδαίου
γνωστού Ευγενίδειου Πλανητάριου, εντός του 2018 παρουσία και του πρώην
διευθυντή του και τώρα επίτιμου προέδρου του ιδρύματος, Γνωστού αστροφυσικού
Διονύση Σιμόπουλο με τον οποίο έχει ήδη
συζητήσει και δέχτηκε να είναι παρόν.
Ασχολείται επίσης και με τη σύνθεση μουσικής [παίζει
πολλά μουσικά όργανα, έγχορδα, πνευστά και κρουστά.] Έχει ήδη συνθέσει μελωδίες
πάνω σε 35 δικούς του στίχους. Από το 1ο βιβλίο του επίσης με
στίχους τραγουδιών, με τίτλο ΡΕΜΠΕΤΙΣΣΑ ΖΩΗ, το οποίο εξέδωσε το 1974, γύρισε 2
μικρούς δίσκους με τον θανόντα δυστυχώς σχετικά νέο Βαγγέλη Περπινιάδη.
Μελοποίησε επίσης 12 στίχους από το 2ο βιβλίο του με τίτλο [ΑΠΟ ΤΗ
ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ] των τελευταίων
νέων ποιητικών του συλλογών [που εξέδωσε τον Φεβρουάριο και παρουσίασε
στις 4 Απρίλιου του 2015.
Για τις εκθέσεις του
έχουν αναφερθεί κατά διαστήματα με κολακευτικότατα σχόλια οι :
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
|
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΛΟΝ
|
Μαρία Πολίτου
|
1975
|
|
ΕΛΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
|
Γιώργος Κωνσταντόπουλος
|
1975
|
|
ΤΑ ΝΕΑ
|
Γιώργος Πηλιχός
|
1976
|
|
NEW YORK POST
|
Γουίλιαμ Κούπερ
|
1975
|
|
THE WEEKLY NEWS Ν.Υ.
|
Χάρης Στάθος
|
1975
|
|
THE SAN FRANCISCO
HERALD
|
Jerry Andrews
|
1975
|
|
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
|
Μαρία Ράπτη
|
1978
|
|
ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΣ Σύδνευ
|
Τάκης Μαρίνος
|
1978
|
|
ΤΟ ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
|
Κώστας Κουμπέτσος
|
1978
|
|
SUNDAY NEWS
|
Mirka Turn
|
1978
|
|
ΤΟ ΒΗΜΑ
|
Χάρης Μπουσμπουρέλης
|
1978
|
|
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
|
Λιναρδατος Γιώργος
|
1978
|
|
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
|
Γιάννης Ξανθούλης
|
1978
|
|
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
|
Παπαγεωργίου Νίκος
|
1978
|
|
ΤΑ ΝΕΑ
|
Κουμπέτσος Κων/νος
|
1978
|
|
Η ΒΡΑΔΥΝΗ
|
Τράγκας Γιώργος
|
1976
|
|
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
|
Λεοντίδης Ηρακλής
|
1978
|
|
ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΣ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ
|
Παπαγεωργίου Γιάννης
|
1978
|
|
ΕΛΛΑΣ ΣΥΔΝΕΥ
|
Παπαγεωργίου Νίκος
|
1979
|
|
ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ
|
Κούτρας Αντώνης
|
1978
|
|
DAILY MIRROR SYDNEY
|
Freeman George
|
1978
|
|
SUNDAY NEWS SYDNEY
|
Brown Helen
|
1978
|
|
ΝΕΟΣ-ΚΟΣΜΟΣ-ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ
|
Αργύρης-Κωλέτης
|
1978
|
|
ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΛΕΣΧΗΣ ΘΕΣ/ΚΗΣ [ΒΗΜΑ]
|
Προκοπίδης Τάσος
|
2001
|
|
ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΦΩΝΗ
|
Σπανίδης Ηρακλής
|
1998
|
|
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΚΙΛΚΙΣ
|
Γεροντίδου Μίνα
|
2001
|
|
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
|
Βασιλιάδης Μάνος
|
2001
|
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ
|
ΝΤΟΜΙΝΟ
|
Τάσος Κουτσουθανάσης
|
1974
|
|
ΠΑΝΘΕΟΝ
|
Ινώ Κωνσταντοπούλου
|
1978
|
|
ΒΕΝΤΕΤΑ
|
Γιώργος Θανάσουλας
|
1977
|
|
ΠΑΝΘΕΟΝ
|
Αντωνιάδη Μαρία
|
1978
|
|
ΝΤΟΜΙΝΟ
|
Τάσος Κουτσοθανάσης
|
1978
|
|
ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ
|
Μιχαλόπουλος Γρηγόρης
|
1979
|
|
Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
|
Ζάχος Χατζηφωτίου
|
1978
|
|
Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
|
Τάσος Κουτσοθανάσης
|
1998
|
|
TIME IN GREECE
|
Steve Peterman
|
1977
|
|
GREEK FORUM
INTERNATIONAL
|
Galaktid Gus
|
1979
|
|
2ο GREEK FORUM INTERNATIONAL
|
Ρίτα Αφεντάκη
|
1980
|
ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ [ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ] εξώφυλλο
και 7 σελίδες συνέντευξη από τη Λέττα Κουτσοχέρα. ( Ζωγράφος, λογοτέχνης
ποιήτρια δημοσιογράφος ΛΕΥΚΩΜΑ με τίτλο
20 of the best creation by flying artist Panos Papazaxos, από την Lithoart company N. Jersey εξεδόθη το 1981 ( Συλλεκτικό με 20 από τα τότε καλλίτερα έργα
του.
Στην Εγκυκλοπαίδεια ΕΚΔΟΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑ
[ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΟΙ] Στέλιος Λυδάκης,
(Καθηγητής Ιστορικός τέχνης] ( ΤΕΧΝΟΚΡΙΤΙΚΟΣ]. 1976.
Στο περιοδικό της ΠΕΙΡΑΙΚΗΣ ΠΑΤΡΑΙΚΗΣ ο γνωστός (ΤΕΧΝΟΚΡΙΤΙΚΟΣ) 1978 Βάσος Κουντουρίδης. Αναφέρθηκε με
κολακευτικότατα σχόλια.
Στο περιοδικό του πολιτιστικού κέντρου της ΟΛΥΜΠΙΑΚΉΣ,
[ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΦΤΕΡΑ] ο (Καθηγητής
Ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του
Μπέρκλεϋ στο Ωκλαντ της ΚΑΛΛΙΦΟΡΝΙΑ. Πρώην Πρύτανης. 1996
Βηχάκης Γεώργιος, αναφέρθηκε με σπουδαία τεχνοκριτικά σχόλια…
Επίσης το 1990 το εξώφυλλο του περιοδικού τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ
ΦΤΕΡΑ φιλοτεχνήθηκε με έργο του την
ΙΕΡΕΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ. Και ένα άλλο με το έργο του ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ καθώς
και το εξώφυλλο του περιοδικού της UNESCO τεχνών λόγου και
επιστημών Ελλάδος με μια σπάνια εικόνα, ζωγραφισμένη από τον ίδιο, της Παναγίας με το
Χριστό.
Στο περιοδικό των αεροσκαφών της Ολυμπιακής
Αεροπορίας, Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ
μετά την διεθνή του αναγνώριση στο κέντρο καλλιτεχνών της Ν. Υόρκης, σε μια σελίδα του, έγινε ειδική αφιέρωση
στην Αγγλική, με το βιογραφικό του από
τον τότε διευθυντή Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας, κ. Καπετανάκη Χάρη, με τον υποκοριστικό τίτλο [The flying artist of Olympic airways «ο Ιπτάμενος καλλιτέχνης της Ολυμπιακής Αεροπορίας» 1981-1981. Στο
περιοδικό των συνταξιούχων αεροπορικών εταιρειών ΑΛΛΗ ΠΤΗΣΗ Άρθρο με τίτλο «ο δικός μας Πάνος» του Σαββάκη Χρήστου
«2001 ο ζωγράφος και Γεν, Γραμματέας των συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης
Αεροπορικών Εταιρειών αναφερθεί με ιδιαίτερο τιμητικό τρόπο.
Στο (ΛΕΥΚΩΜΑ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ) - Λώμης Κων/νος (Γεν, Γραμματέας του ΠΟΛ.ΚΕ.Ο.Α) από την έκθεση στην αίθουσα ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ στα
εγκαίνια του αεροδρομίου ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ).
2003.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟ 2009 ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ UNESCO Τ.Λ.Ε.Ε
Στις 12 Ιουνίου του
2013 παρουσίασε με την αιγίδα του ομίλου για την UNESCO Τ.Λ.Ε.Ε. ατομική έκθεση στο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ με 60 έργα του μικρών διαστάσεων διαφόρων τεχνοτροπιών, όπου
τον επισκέφτηκαν πλήθος καλλιτεχνών, σε μια τιμητική παρουσία του από
αξιόλογους καλλιτέχνες και λογοτέχνες που αναφέρθηκαν στο έργο του. Την ίδια
χρονιά του πήραν συνέντευξη από την εφημερίδα της Καλλιθέας [ΕΡΕΥΝΑ] όπου του
αφιέρωσαν τρεις κεντρικές σελίδες, με συνέντευξη και τιμητικά σχόλια για τον
ίδιο και την Καλλιθέα όπου είναι κάτοικος της. Στην έκθεσή του αναφέρθηκε
επίσης, ο πρώην πρόεδρος του συλλόγου λογοτεχνών, ποιητής τεχνοκριτικός και
πρώην γεν. γραμματέας του Ομίλου για την UNESCO
Τ.Λ.Ε. ΕΛΛΑΔΟΣ και ιδρυτής του Μουσείου
λογοτεχνίας του Δήμου Νίκαιας Αττικής, και εκδότης της εφημερίδας «Νέα της
Νίκαιας» κος Σαμιωτάκης Αντώνης, ο οποίος, με τον τρισέλιδο ποιητικό
του λόγο για τον καλλιτέχνη, ενθουσίασε τόσο τον ίδιο όσο και τους φιλότεχνους
επισκέπτες της έκθεσης.
Το Δεκέμβρη του 2014 η δημοσιογράφος γνωστή ποιήτρια
και ζωγράφος κ. Λέτα Κουτσοχέρα, του πήρε συνέντευξη για το τριμηνιαίο
συνδρομητικό περιοδικό τέχνης και λόγου [ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ], με αφιέρωση επτά σελίδων,
όπου υπήρχαν και μερικά έργα του, με κολακευτικότατες περιγραφές για τον ίδιο
και τη συμβολική ζωγραφική του σε συνάρτηση με την ποιητική επεξηγηματική
ποίηση πολλών έργων του…
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2016 σε μια αναδρομική έκθεσή
του 12 πρωτοποριακών συμβολικών τεχνοτροπιών, εξέθεσε 120 μικρά και μερικά μεγάλα έργα του, σε όλες τις
αίθουσες της Πινακοθήκης του Πειραιά, όπου τον τίμησαν με την παρουσία τους αξιόλογοι
φιλότεχνοι και καλλιτέχνες και του αφιέρωσαν τις εξαιρετικές εντυπώσεις. Τελικά
εντός 5 ημερών πέρασαν περισσότεροι από 830 φιλότεχνοι …!!!
TO BIOΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ:
Ο λογοτέχνης σεναριογράφος ποιητής, σκηνοθέτης και
πρώην εκδότης ενός διμηνιαίου συνδρομητικού περιοδικού με ιστορικό περιεχόμενο
και τίτλο «ο ΜΥΘΟΣ» κ. Τσούκας Χρήστος, με βάσει τα στοιχεία που συγκέντρωσε
και μετά από διάλογο με τον καλλιτέχνη καθώς και από την προαναφερθείσα πλούσια
συλλογή αντιγράφων σελίδων εφημερίδων
και περιοδικών, που διαθέτει ο πρώην [ιπτάμενος] καλλιτέχνης.
